Αγγελική Κουζούμη: “Η μεγαλύτερη μου αγωνία είναι η αποκατάσταση των παιδιών”

Από την συνέντευξη της Διευθύντριας της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά “Ο Καλός Ποιμένας” Αγγελικής Κουζούμη στο businesswoman.gr

Η Αγγελική Κουζούμη έχει σπουδάσει  Παιδαγωγικά και έχει δηλώσει ότι την βοήθησε ως ένα βαθμό στη θέση στην οποία σήμερα βρίσκεται. Πολύ σημαντικό, όμως, ρόλο έπαιξε η μακροχρόνια εμπειρία της σε δημόσιους φορείς. Ποτέ, όμως, δεν επαναπαύθηκε σε αυτά που γνώριζε και συνέχιζε με τον ίδιο ζήλο να επιμορφώνεται, πράγμα το οποίο συνεχίζει να κάνει και ως σήμερα. Η μεγαλύτερη, όμως, σπουδή είναι η εμπειρία .

Εκτός από την επαγγελματική σας δραστηριότητα, ασχολείστε και με τα κοινά. Πως ξεκινήσατε αυτή τη δραστηριότητα;

Η ενασχόληση μου με τα  κοινά ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία μέσα από την οικογένεια μου. Από όσο θυμάμαι, τόσο η μητέρα μου, όσο και ο πατέρας μου, σε λιγότερο βαθμό (λόγω του ότι ταξίδευε αρκετά) μου μεταλαμπαδεύσανε την αγάπη  για τον συνάνθρωπό μας. Μεγαλώνοντας, δε, θεώρησα, ως κάτι φυσικό, την εμπλοκή μου σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες, ενώ από την άλλη, η εργασία μου σε δημόσιους φορείς ενεργοποίησε ακόμη περισσότερο τη δραστηριότητα αυτή.

Ποιος είναι ο ρόλος σας στο ίδρυμα;

Παρότι, τυπικά η θέση μου είναι η Διεύθυνση του ιδρύματος, θέλω να πιστεύω ότι ο ρόλος μου είναι πολλαπλός  και δύσκολος. Γιατί εκτός, από τα καθαρά γραφειοκρατικά κομμάτια που πρέπει να οργανωθούν και να διεκπεραιωθούν, προκειμένου να λειτουργεί σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο το σπίτι των παιδιών, ο πιο σημαντικός ρόλος για μένα είναι όταν καταφέρνω να εξασφαλίζω, με αρκετά μεγάλο κόπο, πιστέψτε με, όλα όσα είναι απαραίτητα και αναγκαία για τα παιδιά μου, χωρίς να στερούνται το παραμικρό από εκείνων που ζουν σε κλασσικές οικογένειες

Πόσο σας βοήθησε η ασχολία αυτή ως άνθρωπο;

Το σίγουρο είναι ότι σου προκαλεί πολλές αλλαγές .  Αρχικά, νοιώθεις σοκαρισμένη . Είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς τα συναισθήματα που αναδύονται  βλέποντας να έρχονται παιδιά ανυπεράσπιστα, παραμελημένα και παρενοχλημένα και να πρέπει να φανείς δυνατή και σκληρή, πολλές φορές, προκειμένου να πάρεις αποφάσεις για να τα προστατεύσεις. Η ασχολία αυτή  με βοήθησε στο να έχω περισσότερη, υπομονή και επιμονή, στο να πιστεύω ότι όταν βάζεις στόχο και πιστεύεις σε κάτι , αυτό θα πραγματοποιηθεί.

Ποια είναι τα  άμεσα σχέδια σας;

Θα σας φανεί, ίσως περίεργο αλλά κάθε ημέρα βάζω ένα καινούργιο στόχο και ένα καινούργιο σχέδιο για να γίνεται ολοένα καλύτερη η στέγη των παιδιών.

Από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας; πιστεύεται ότι μία γυναίκα μπορεί να συνεργαστεί καλύτερα με γυναίκα ή με έναν άνδρα;

Νομίζω, ότι οι συνεργασίες έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα και το χαρακτήρα του καθενός, δεν έχει σημασία αν είναι άνδρας ή γυναίκα.

Ποιο είναι το προσωπικό σας σλόγκαν ή ρητό;

Η δεύτερη ευκαιρία…

Ποιοι είναι οι στόχοι και τα μελλοντικά σχέδια του Ιδρύματος αυτού;

Η μεγαλύτερη  μου αγωνία είναι όλα τα παιδιά που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη στέγη να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους  και να τα αποκαταστήσω μελλοντικά σε εργασίες.

Τα σχέδια μου, όπως ήδη, σας ανέφερα δεν σταματούν, θέλω πάντα το καλύτερο για το σπιτικό μου και οι στόχοι που βάζω είναι πάντοτε υψηλοί. Να είναι στελεχωμένο σωστά, να μην υπάρχουν ελλείψεις και να μπορεί στο απώτερο μέλλον να υπάρχει και χωρίς την παρουσία μου.