Άρθρο του Προέδρου Ομίλου εταιριών ΚΑΤΡΑΔΗΣ, Νίκου Κατράδη για την Ελληνική Ναυτιλία
Εδώ και αρκετά χρόνια πολλοί άνθρωποι της Ναυτιλίας και ιδιαίτερα εφοπλιστές, διακρίνουν την ανάγκη εκπαίδευσης νέων παιδιών από την Ελλάδα στα πλοία της χώρας μας, παρατηρώντας ότι ο αριθμός Ελλήνων που απασχολούνται στα Ελληνικά καράβια έχει μειωθεί σημαντικά. Οι άνθρωποι αυτοί μας υποδεικνύουν ότι θα ήταν ωραία ιδέα η δημιουργία ενός Δημοσίου Κολλεγίου που θα παρέχει σε νέα παιδιά από την Ελλάδα μόρφωση και γνώσεις πάνω στην Εμπορική Ναυτιλία, κάτι που το έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη.
Η «ναυτοσύνη» των Ελλήνων, κραταιά έως και τη δεκαετία του 70, ξεκίνησε να φθίνει με σταθερό ρυθμό τις δεκαετίες που ακολούθησαν, καταλήγοντας σήμερα στα περίπου 5.000 πλοία του ελληνόκτητου στόλου να απασχολούνται μόλις 14.000 Έλληνες ναυτικοί, έναντι 140.000 πριν από 40 ή και 50 χρόνια. Με αυτό τον τρόπο χάνεται πολύτιμο εισόδημα προς ξένες τρίτες χώρες. Περαιτέρω σε αυτό το σημείο όμως θα θέλαμε να παραθέσουμε ένα ισχυρό επιχείρημα. Η απασχόληση Ελλήνων ναυτικών στα πλοία αναπτύσσει ένα στενό δεσμό μεταξύ των εταιριών και των πληρωμάτων τους με αποτέλεσμα τις καλύτερες υπηρεσίες και τη φροντίδα του πλοίου, άρα συνεπάγεται και υψηλότερη παραγωγικότητα. Η υψηλή παραγωγικότητα αντισταθμίζει το υψηλότερο κόστος απασχόλησης των Ελληνικών πληρωμάτων και τελικά αυξάνει την ανταγωνιστικότητα των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Κατά συνέπεια, το προβλεπόμενο ακριβότερο κόστος απασχόλησης ναυτικών δεν σημαίνει και μη ανταγωνιστικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις.
Το προαναφερθέν πρόβλημα ήρθε να αναδείξει ακόμα πιο έντονα η στρατιωτική επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, καθώς τα ποσοστά των Ουκρανών και Ρώσων ναυτικών στα πλοία είναι μεγάλα. Ο ρόλος του καπετάνιου γίνεται πλέον ακόμα πιο απαιτητικός και καθοριστικός ως προς τη διατήρηση της ηρεμίας και της καλής συνεργασίας μεταξύ των μελών του πληρώματος.
Σε συνέχεια και σε άμεση σχέση με τα προαναφερθέντα, στην οδό Ψαρών και τις κάθετες σε αυτήν οδούς Μπότσαρη και Σωκράτους, λίγα μέτρα μακριά από τον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου, υπάρχουν τέσσερεις πολυκατοικίες της δεκαετίας του 1920 έτοιμες να καταρρεύσουν και οι οποίες βρίσκονται έναντι του 3ου Δημοτικού Σχολείου. Καθημερινά προσέρχονται μαθητές και γονείς και το συγκεκριμένο σημείο είναι πολύ επικίνδυνο όχι μόνο εξαιτίας της παλαιότητας του αλλά και γιατί έχει γίνει τόπος συγκέντρωσης διαφόρων εξαρτημένων ανθρώπων.
Σχετικά με το θέμα μας έχουμε να προτείνουμε την αποδοτική εκμετάλλευση των προαναφερόμενων κτιρίων και την δημιουργία μίας σχολής εκπαίδευσης κατώτερου πληρώματος πλοίων η οποία εκτός του ότι θα αναμορφώσει την περιοχή θα δώσει και τα κατάλληλα εφόδια και γνώσεις σε ‘Ελληνες πολίτες.
Επιπλέον, λόγω της επέκτασης του Αττικού Μετρό, της ύπαρξης του ΗΣΑΠ αλλά και των πολυάριθμων γραμμών συγκοινωνίας του ΟΑΣΑ, η πρόσβαση των σπουδαστών στον Πειραιά από οποιαδήποτε περιοχή θα είναι πολύ εύκολη.
Στην προκειμένη περίπτωση αναμένουμε και υπολογίζουμε στην συμβολή στο κόστος του έργου από μεγάλο μέρος του εφοπλιστικού κόσμου.
Κατά αυτόν τον τρόπο και θα ενισχυθεί ο Ελληνικός χαρακτήρας της ναυτιλίας μας ενισχύοντας ταυτόχρονα και την Ελληνική οικονομία περαιτέρω και βοηθώντας στην καταπολέμηση της ανεργίας, ενώ θα λυθεί και ένα μείζον ζήτημα για την συγκεκριμένη περιοχή του Πειραιά και της Δραπετσώνας με την αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων ακινήτων.
Νίκος Κατράδης
Πρόεδρος Ομίλου εταιριών ΚΑΤΡΑΔΗΣ
